«رشد 29/10 برابری بودجه عمرانی سینما در سال 87 حاصل تلاش‌های صورت گرفته وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال‌های 85 و 86 و موافقت معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی ریاست‌جمهوری و پیشنهاد آن در لایحه بودجه سال 1387 است که به تصویب مجلس محترم شورای اسلامی رسیده و از 38 میلیارد و 679 میلیون ریال در سال‌های گذشته به 375 میلیارد و 679 میلیون ریال در سال‌جاری رسید است.»
علاوه بر این‌حیدری خلیلی ، مثل همه مدیران، باز هم آمار و ارقام بیشتری را ارائه می‌کند و طرح‌های عمرانی را نام می‌برد. اما باز هم آنچه می‌ماند، فعالیت‌های نرم‌افزاری است؛ این سالن‌ها را چه کسی، چه فیلمی و چطور پر می‌کند؟ پرسشی که فعلا تنها در افزایش بودجه خلاصه شده است.
معاون برنامه ریزی و تحول اداری وزیر ارشاد با اشاره به رشد دو درصدی سهم بخش فرهنگ در بودجه کل کشور از سال 84 تاکنون دیروز به مهر گفت: سهم بخش فرهنگ در بودجه عمومی کل کشور در سال 84 نزدیک به 5/2 درصد بود که این سهم در سال‌جاری به حدود 5/4 درصد رسیده است ولی به‌نظر می‌رسد که ما باید به یک سهم 10 درصدی برسیم و قدم اصلی ما هم در مجموعه معاونت برنامه ریزی وزارت ارشاد تحقق این سهم 10 درصدی است.
هرچند افزایش بخش فرهنگ در بودجه، اثرات مطلوبی بر سینما نیز خواهد داشت، اما هنوز هم سیاست روشنی از سوی کلیت وزارت ارشاد، برای حل بنیادین فاصله روزافزون مردم از فیلم‌های ایرانی دیده نمی‌شود.
مجید یارمند می‌گوید: در حال حاضر مردم تقریبا 5/1 برابر دولت در بخش فرهنگ از جیبشان خرج می‌کنند؛ یعنی اگر دولت برای سرانه هر ایرانی 20 تومان خرج می‌کند، خود مردم 30 تومان خرج می‌کنند و این با توجه به ظرفیتی که در بخش فرهنگی کشور ما وجود دارد، یک امر طبیعی است ولی ما هم به‌عنوان دولت باید سهم خودمان را متعادل کنیم و این آیا درست در جهت خلاف فرایند خصوصی‌سازی نیست؟
